Prościutka, śródziemnomorska jarzynka, która pasuje chyba do wszystkiego - świetna z ziołowym kuskusem i jajkiem w koszulce, na przykład...
Kraj pochodzenia: WÅ‚ochy
Liczba porcji: 4
Czas przygotowania: ekspresowe
Stopień trudności: łatwa
Składniki:
2 łyżki orzeszków piniowych
8 małych cukinii
oliwa z oliwek
cytryna
pęczek bazylii
BÅ‚yskawiczna cukinia - Opis przyrzÄ…dzania:
Orzeszki piniowe wsypujemy na małą patelenkę. Prażymy na średnim ogniu, aż zaczną się rumienić. Mieszamy i pilnujemy, żeby się nie przypaliły. Zsypujemy z patelni i odstawiamy na bok. Cukinie myjemy i kroimy wzdłuż na cienkie plasterki. Na sporej patelni rozgrzewamy 1/2 szklanki oliwy. Na gorącą wrzucamy cukinię i smażymy, mieszając od czasu do czasu, na sporym ogniu, aż zacznie się rumienić. Cytrynę szorujemy w gorącej wodzie, osuszamy i nożykiem do cytrusów ścinamy długie, cienkie paski skórki. Bazylię myjemy i osuszamy, obrywamy listki. Usmażoną cukinię odsączamy z tłuszczu na papierze kuchennym, solimy i przekładamy na talerze. Posypujemy orzeszkami piniowymi, skórką cytrynową i listkami bazylii i natychmiast podajemy.
Temperatura podawania: ciepła
Główny składnik: wegetariańska
Kiedy przygotować Błyskawiczna cukinia: do zrobienia w ostatniej chwili
Tażin z cielęciny z sosem cebulowym Bardzo prosty tażin (tajine) z niewielkiej ilości składników. Ponieważ słodki od cebuli sos dodatkowo dosłodzony jest miodem, podajemy mięso z jakimś ostrym dodatkiem (harissą, na przykład) i sałatką z surowych warzyw.
Tażin z kurczaka z cytryną Doskonała letnia potrawa. Ponieważ używamy w niej tylko nóżek z kurczaka, może na marokańskie smaki dadzą się skusić i dzieci? Podajemy z kuskusem lub świeżą bagietką i dużą ilością pomidorów z cebulką.
Świąteczna kaczka ze śliwkami i kapustą Bardzo oryginalny przepis, luźno wywodzący się z francuskiej Alzacji. Zestawienie suszonych śliwek i kiszonej kapusty duszonej w śmietanie jest może nieoczekiwane, ale bardzo smaczne.
Pasztet z leśnymi grzybami Ten luksusowy (choć w rezultacie niedrogi) pasztet jest na najwyższym miejscu na mojej liście "do zrobienia wkrótce" -- o ile, oczywiście, da się jakoś uzbierać te półtora kilo mieszanych grzybów... Na pewno wiecie, jak się sprawdza, czy pasztet jest dobrze przyprawiony? Trzeba usmażyć małą kulkę masy, wystudzić i zjeść - wtedy wiadomo, czy daliśmy dostatecznie dużo soli i przypraw.
Klasyczne ossobuco To przepis dla mojej przyjaciółki Halinki - długo przez nią wyczekiwany. Osoobuco wymaga pocięcia giczy cielęcej na poprzeczne plastry, co przez lata całe przekraczało wyobraźnię polskich rzeźników. Ostatnio jednak nastąpił wyraźny przełom i oto okazało się, że nic rzeźnikom nie straszne, że ciąć w poprzek potrafią i ba, czynią to nawet chętnie, wnioskując z obserwacji cielęcej podaży. W klasycznym mediolańskim przepisie nie dodaje się pomidorów, co bardzo mi odpowiada - w większości "włoskich" restauracji w Europie ossobuco dosłownie pływa w przecierze pomidorowym, co skutecznie zniechęca mnie do zamawiania tego właśnie dania. Poniższy przepis pochodzi od Anny Del Conte, znakomitej Włoszki piszącej po angielsku. Troszkę go zmodyfikowałam, ale tylko troszkę.