Piece of cake

Marchewka i pietruszka pieczone na blasze mają wyjątkowo dobry smak - cukier w nich zawarty karmelizuje się lekko i dodaje atrakcyjności codziennej włoszczyźnie.

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania

Liczba porcji: 6-8

Czas przygotowania: szybkie

Stopień trudności: łatwa

Składniki:

• 500 g (1/2 kg) ładnych marchewek
• 500 g (1/2 kg) korzeni pietruszki
• oliwa z oliwek
• 4 gałązki tymianku
• 2 łyżki miodu

Pieczona marchewka z pietruszką - Opis przyrządzania:

Piekarnik nagrzewamy do 200 stopni. Marchewki i pietruszki obieramy i płuczemy. Kroimy wzdłuż na pół lub na ćwiartki, jeśli korzenie były spore. warzywa układamy na blasze i polewamy 2-3 łyżkami dobrej oliwy. Z tymianku obrywamy listki i mieszamy je z warzywami. Solimy grubą solą (lub zwykłą) i mieszamy raz jeszcze. Wstawiamy blachę do piekarnika na 20 minut. Po tym czasie polewamy warzywa miodem, mieszamy i pieczemy jeszcze kwadrans. Podajemy prosto z piekarnika lub na ciepło.

Temperatura podawania: ciepła

Główny składnik: wegetariańska

Kiedy przygotować Pieczona marchewka z pietruszką: do zrobienia w ostatniej chwili

Okazja: codziennie

Grupa konsumenta: dla każdego

Styl potrawy: klasyczna

Wersja do druku

Podobne do Pieczona marchewka z pietruszką przepisy:

• Pieczone warzywa z indyjskimi przyprawami
  Pieczone w piecu warzywa korzeniowe przyprawiamy pachnącą mieszanką przypraw typowych dla kuchni indyjskiej. Idealny dodatek do pieczonej jagnięciny, kurczaka z rożna lub białej ryby z rusztu.
• Coq au vin czyli kura w winie
  Klasyk nad klasykami, sposób na starą i twardą kurę. Przepis pochodzi z Burgundii, ale taką kurę dusi się, jak Francja długa i szeroka, używając lokalnego wina (zawsze jednak dobrego).
• Bulion z prawdziwkami
  Szalenie elegancka zupa z "garniturem" z mini warzyw i prawdziwków. Na bardzo wytworny obiad, wielką jesienną okazję, dla zaimponowania samym sobie...
• Zupa z marchewki z imbirem
  Ładna w kolorze, intrygująca w smaku - marchewkowa zupa-krem doskonale rozgrzewa w zimie. Podajemy ją z czosnkową bułką lub grzaneczkami z serem.
• Klasyczne ossobuco
  To przepis dla mojej przyjaciółki Halinki - długo przez nią wyczekiwany. Osoobuco wymaga pocięcia giczy cielęcej na poprzeczne plastry, co przez lata całe przekraczało wyobraźnię polskich rzeźników. Ostatnio jednak nastąpił wyraźny przełom i oto okazało się, że nic rzeźnikom nie straszne, że ciąć w poprzek potrafią i ba, czynią to nawet chętnie, wnioskując z obserwacji cielęcej podaży. W klasycznym mediolańskim przepisie nie dodaje się pomidorów, co bardzo mi odpowiada - w większości "włoskich" restauracji w Europie ossobuco dosłownie pływa w przecierze pomidorowym, co skutecznie zniechęca mnie do zamawiania tego właśnie dania. Poniższy przepis pochodzi od Anny Del Conte, znakomitej Włoszki piszącej po angielsku. Troszkę go zmodyfikowałam, ale tylko troszkę.