Piece of cake

Ciut lżejsza wersja popularnego włoskiego sosu.

Kraj pochodzenia:

Liczba porcji: szklanka

Czas przygotowania: ekspresowe

Stopień trudności: łatwa

Składniki:

• 30 g orzeszków piniowych
• ząbek czosnku
• 2 pęczki bazylii
• 3 łyżki oliwy z oliwek
• 100 g gęstego jogurtu
• 40 g świeżo startego parmezanu
• sok z cytryny

Pesto z jogurtem (czyli w lżejszej wersji) - Opis przyrządzania:

Orzeszki piniowe wrzucamy na suchą patelnię i podpiekamy na złoty kolor, cały czas mieszając i pilnując, żeby się nie przypaliły.
Czosnek obieramy i siekamy.
Bazylię myjemy, osuszamy i oskubujemy listki.
Do malaksera lub blendera wrzucamy orzeszki, czosnek, bazylię, trochę soli, pieprzu i szczyptę cukru. Miksujemy, aż wszystko będzie posiekane, po czym dolewamy oliwę. Miksujemy, aż powstanie jednolity sos.
Dodajemy jogurt i parmezan, znów miksujemy, po czym doprawiamy do smaku sokiem z cytryny i jeszcze ewentualnie solą i pieprzem.
Przechowujemy w lodówce.

Temperatura podawania: zimna

Główny składnik: wegetariańska

Kiedy przygotować Pesto z jogurtem (czyli w lżejszej wersji): można zrobić wcześniej

Okazja: codziennie

Grupa konsumenta: dla każdego

Styl potrawy: nowatorska

Wersja do druku

Podobne do Pesto z jogurtem (czyli w lżejszej wersji) przepisy:

• Pesto z cytryną
  Odmiana tradycyjnego pesto, ożywiona odrobiną cytryny. Łyżkę tego pesto kładziemy na białej rybie z piekarnika, możemy wymieszać z makaronem lub podać z gotowanymi krewetkami.
• Pesto z miętą i cytryną
  Doskonałe pesto do makaronu z owocami morza, do białej gotowanej ryby lub cielęcych eskalopek.
• Paprykowe pesto
  Oryginalny, mocno paprykowy sos, robiony na zasadzie pesto. Doskonały oczywiście do makaronu, ale także do białego mięsa lub ryby.
• Masło piniowo-bazyliowe z chilli
  Oryginalne i znakomite masło do grillowanego mięsa lub ryby. Ostatnio próbowałam je na kawałku krwistego rostbefu (zwanego przez Starsze Dziecko "soczystym mięskiem") z grilla i było doskonałe.
• Klasyczne pesto
  Znany na całym świecie, pachnący sos do makaronu, gnocchi, crostini... Wiem, że można go wszędzie kupić, ale taki domowy jest najlepszy. Powinno się go wprawdzie ucierać ręcznie w moździerzu, ale to już sobie darujmy - malakser lub blender świetnie się do tego nadają.