Piece of cake

Uwielbiam zielony pieprz! Kilkanaście lat temu w warszawskim pubie Mibella jadłam wspaniałe mięso z grilla (można było wybrać rodzaj) z sosem z czosnku, kaparów i zielonego pieprzu... Pub istnieje nadal, nie wiem jednak, czy menu wciąż jest to samo - mnie w każdym razie z tych dawnych czasów pozostał żywy sentyment do mięsa z zielonym pieprzem.

Kraj pochodzenia:

Liczba porcji: 4

Czas przygotowania: ekspresowe

Stopień trudności: łatwa

Składniki:

• 800 g - 1 kg polÄ™dwiczek wieprzowych równej wielkoÅ›ci i gruboÅ›ci
• 2 Å‚yżki masÅ‚a
• Å‚yżeczka suszonego zielonego pieprzu
• kopiasta Å‚yżka mÄ…ki
• 1/2 szklanki biaÅ‚ego półwytrawnego wina
• 1/2 szklanki rosoÅ‚u (jakiegokolwiek)
• czubata Å‚yżeczka musztardy z Dijon
• szklanka (1/4 l) kremowej Å›mietanki
• szczodra Å‚yżka zielonego pieprzu w zalewie

Polędwiczki wieprzowe z zielonym pieprzem (w kremowym sosie) - Opis przyrządzania:

Mięso szybko płuczemy w zimnej wodzie i starannie osuszamy papierowym ręcznikiem. Ostrym nożem odcinamy srebrzyste błony i resztki tłuszczu, starając się jak najmniej pokaleczyć mięso. Kroimy polędwiczki w poprzek włókien na możliwie zgrabne plastry o grubości około 2 cm.
Suszony zielony pieprz tłuczemy w moździerzu na drobny proszek (lub też mielimy w młynku do przypraw) i mieszamy z łyżeczką soli i mąką. Mieszankę wysypujemy na płaski talerz, po czym obtaczamy w niej plastry mięsa, strząsając ewentualny nadmiar.
Dużą i ciężką patelnię stawiamy na średnim ogniu, a kiedy się nagrzeje, wkładamy masło. Kiedy masło zacznie się rumienić, wkładamy mięso i smażymy na średnim ogniu na ładnie rumiano - mnie więcej 4 minuty z każdej strony. Usmażone plastry przekładamy na ogrzany półmisek i trzymamy w cieple.
Zwiększamy ogień pod patelnią i wlewamy wino wraz z rosołem. Gotujemy, mieszając i zeskrobując z dna patelni wszelkie przyrumienione kawalątki mięsa. Kiedy większość płynu wyparuje, dokładamy musztardę i starannie mieszamy, po czym wlewamy śmietankę.
Gotujemy sos przez kilka minut, mieszając, aż nieco zgęstnieje.
Dodajemy zielony pieprz (możliwie starannie osączony z zalewy), mieszamy. Do sosu wkładamy usmażone mięso i jeszcze chwilę podgrzewamy, żeby wszystko razem się poznało i rozgrzało.
Podajemy mięso wraz z sosem na ogrzanym półmisku, w towarzystwie piure lub kładzionych klusek, z dodatkiem zielonych gotowanych warzyw (na przykład z czosnkowo-cytrynowym szpinakiem w listkach...).

Temperatura podawania: ciepła

Główny składnik: mięsna

Kiedy przygotować Polędwiczki wieprzowe z zielonym pieprzem (w kremowym sosie): do zrobienia w ostatniej chwili

Okazja: może być dla gości

Grupa konsumenta: dla każdego

Styl potrawy: nowatorska

Wersja do druku

Podobne do Polędwiczki wieprzowe z zielonym pieprzem (w kremowym sosie) przepisy:

• PolÄ™dwiczki wieprzowe z kolendrÄ…
  Błyskawiczna wieprzowina z moją ulubioną przyprawą. Podajemy z ryżem jaśminowym wymieszanym z siekaną świeżą kolendrą.
• PolÄ™dwiczki wieprzowe z mirabelkami
  Bardzo prosta potrawa typu jednogarnkowego - mamy tu mięso, ziemniaki i owocowy sos w jednym. Jedyne, co by się jeszcze przydało, to jakaś mała suróweczka, na przykład z tartego selera z jabłkiem.
• PolÄ™dwiczki ze Å›wieżym ananasem
  Brzmi strasznie banalnie, ale jest to naprawdę smaczne, słodko-kwaśne danie. Takie jakby "niemal egzotyczne", ale jeszcze nie całkiem... Podajemy z długoziarnistym ryżem i prostą sałatką z cykorii.
• PolÄ™dwiczki wieprzowe duszone, w sosie pomaraÅ„czowym
  Powoli zaczyna się sezon na pomarańcze. Kiedy już nam się znudzą na surowo, możemy dodawać je do mięsa - jak na przykład w tym przepisie. Słodko-kwaśny sos dobrze "idzie" z wieprzowiną, a orzeszki piniowe przyjemnie chrupią. Podajemy z piure ziemniaczanym, sałatą (z cykorii będzie niezła) i jakąś zieloną jarzynką, może fasolką...
• PolÄ™dwiczki cielÄ™ce z cynamonowym sosem
  Cielęcina bywa tak delikatna w smaku, że trzeba ją wspomóc jakimś ciekawszym dodatkiem. Sos cynamonowy na pewno nie jest banalny i tak przygotowane mięso spokojnie możemy podać gościom. Do cielęciny serwujemy piure ziemniaczane lub cieniuteńkie frytki oraz ze dwa rodzaje jarzynek, jedną koniecznie zieloną (np. fasolkę).